Mijn lieve partner zette laatst een schaaltje met overheerlijke aardbeien tussen mij en m’n laptop. Zij keek mij lief aan en vroeg mij zoetsappig of de werkbij ook een aardbei lustte. Ik moest lachen. Zij herinnerde mij er even fijntjes aan dat het voor notoire werkbijen van belang is om te oefenen in het zogenaamde aardbei-gevoel.

Werkbijen werken. Dat is de aard van het beestje. Zij werken vaak veel, zowel in werk als privé. Ze nemen veel op hun bord. De een met veel plezier, de ander met minder tot geen vreugde. Werkbijen hebben één ding gemeen: zij menen er hoe dan ook goed aan te doen om veel te werken. Het doet er eigenlijk niet toe of zij dit graag doen of niet.

In de afgelopen 6 jaar heb ik veel mooie werkbijen mogen begeleiden. Ze waren allen, soms ongemerkt, in de boobytrap van de burn-out gestapt. Omdat ik zelf tot de familie der werkbijen behoor, en ook ik 18 jaar geleden in die valkuil ben gestapt, weet ik hoe dat gaat. Het is oh zo makkelijk om in de werkbijstand dag en nacht bezig te zijn om alle dingen des levens te regelen. Want stel je voor als ik het niet doe? Wat dan? De lijst met schijnbaar legitieme antwoorden is eindeloos. Maar ja, op een dag komt toch de man of vrouw met de hamer langs. Een burn-out is een genadige tik van de natuur om de werkbij ‘on hold’ te zetten. De boodschap is in wezen: ‘lieve werkbij, het leven is je goed gezind, het is tijd om te rusten en te herstellen. Of zoals dat tegenwoordig zo mooi heet: te herbronnen. Vervolgens is het tijd om je leven en je activiteiten onder de loep te nemen en te herijken.

Hier komt nu de metafoor van de aardbei om de hoek kijken. Een goeie werkbij kan alles wat zij doet alleen maar blijvend goed doen als zij dagelijks het aardbei-gevoel op weet te roepen. Alleen wanneer je geaard leeft, voeling hebt met je eigen hart en de zoete sappigheid van het leven ervaart, kun je gezond, veerkrachtig en gelukkig al die dingen doen die jij graag wilt doen. Dit geldt voor zowel werk als privé.

Nu mijn tip: ‘ga lekker zitten, met beide voeten plat op de grond. Ontspan je bewust, ook je nek, je schouders en je gezicht. Leg je handen op je buik. Zucht een paar keer diep uit. Adem daarna weer zachtjes in en uit via je buik. Stel je nu de zoetste, sappigste, lekkerste aardbei voor die je ooit hebt gezien en gegeten. Eet die in gedachte genotvol op. Misschien loopt het water je in de mond. Eet er zoveel als je lekker vindt. Blijf daarna nog even lekker zitten.’ Doe deze ontspanningsoefening een paar weken iedere dag en kijk wat het effect is. Ik hoor het graag. Koop ook eventueel een leuke, artistieke aardbei en leg haar op een plek waar je vaak bent. Zij zal je aan het aardbei-gevoel herinneren.