Burn-out onder studenten komt steeds vaker voor

Met als gevolg dat ze studievertraging oplopen of nog erger hun studie moeten stoppen. Bij Wageningen Universiteit staan studentenpsychologen paraat om hen te helpen. Het aantal aanvragen stijgt ieder jaar weer. Dit is het verhaal van Laura van der Tuijn. Zij hoopt door haar verhaal te delen dat andere studenten niet in dezelfde valkuil stappen.

(Bron: Resource, het magazine voor studenten en medewerkers van Wageningen UR – Tekst Linda van der Nat)

Stress jongeren

Laura: alle stoppen in mijn lijf sloegen door

Laura van der Tuijn had een ideaalplaatje voor ogen: zo snel mogelijk haar diploma halen. Maar na twee jaar hard werken ging het mis. ‘Alle stoppen in mijn lijf sloegen door.’

‘Ik was net begonnen aan de master Nutrition and health toen ik merkte dat mijn motivatie om te studeren steeds minder werd. Eerst vond ik het niet zo gek. Ik was de hele zomer zoet geweest met mijn bachelorscriptie. Alles bij elkaar was ik al twee jaar aan het studeren en werken, met weinig vrije tijd. Dan is het niet vreemd dat je even geen zin meer hebt. Maar op een gegeven moment zat ik in de collegezaal en kon ik alleen maar denken: wat doe ik hier?

Ik raakte mijn boeken nauwelijks aan, tot de tentamenperiode aanbrak. Ik was ineens zó bang om te falen. Ik zat van half negen ’s ochtends tot half elf ’s avonds te leren, ik wilde alles tot in detail weten. Maar als je twaalf uur per dag leert, neem je niks meer op. Op een gegeven moment moest ik huilen, want ik realiseerde me dat het niet ging lukken. Ik wilde graag alles onder controle hebben en dat had ik nu niet.

Op een avond, vlak voor Kerstmis, ging het mis. Ik begon onbedaarlijk te trillen, was misselijk en dacht dat ik moest overgeven. Die nacht lag ik wakker van de hartkloppingen. Het leek alsof alle stoppen in mijn lijf doorsloegen. Ik heb echt waardeloze feestdagen gehad. Ik lag als een zoutzak op de bank, was prikkelbaar, overgevoelig voor licht en geluid. Ik had honger, maar kreeg niks door m’n keel. Voor mij was duidelijk dat het geen griep was, ik voelde me ánders ellendig.

De huisarts zei dat ik een burn-out had. Ik dacht: ik ben pas 23, dan kan ik toch wel gewoon werken en studeren? Het was fijn om een diagnose te horen, maar ik wilde niet lang thuis zitten. Daarom pakte ik na de kerstvakantie mijn studie weer op. Wel voorzichtig, en in overleg met de huisarts en de decaan. Ik ging ervanuit dat ik niet veel tijd nodig zou hebben om te herstellen, zolang ik maar rustig aan deed. In periode 3 ging dat goed, maar in periode 4 kreeg ik het al benauwd als ik naar het rooster keek. Toen heb ik weer een paar weken thuis gezeten, al heb ik niet echt mijn rust gepakt. Ik ging mijn stage en thesis regelen. In periode 5 ging het daardoor weer mis. Ik kon me niet concentreren en had weer last van trillingen.

‘Stress niet negeren’

De Wageningse studentenpsychologen kregen in 2014 ruim 30 procent meer hulpvragen dan in 2013. Vooral het groeiend aantal studenten met studiegerelateerde problemen, zoals stress, valt op. Aanhoudende stress kan leiden tot een burn-out, zegt studentenpsycholoog Ineke Leenders. ‘Als je stress negeert, kunnen de stoppen op een gegeven moment doorslaan.’ Studenten met een burn-out zijn vaak een tijd uit de running. Een handjevol studenten in Wageningen heeft het advies gekregen om de studie tijdelijk neer te leggen. De studentpsychologen proberen samen met de studenten te achterhalen wat de achtergrond is van hun gedrag en hoe ze patronen kunnen doorbreken.

Toen heb ik een afspraak gemaakt met de psycholoog. Mijn emmer was gewoon te vol en stroomde over. Met de psycholoog ben ik gaan onderzoeken welke patronen er in mijn denken zitten waardoor ik vind dat het niet fout mag gaan. Ik moest leren om dingen los te laten, als ze niet gebeuren zoals ik wil. De psycholoog vroeg me: wat kan er misgaan? De wereld vergaat niets als je een keer een tentamen niet haalt.

Dat was wel confronterend voor me. Ik had een ideaalplaatje waarbij ik zo snel mogelijk mijn diploma zou binnenhalen en nu heb ik een jaar uitloop. Maar ik heb geleerd het te accepteren. Wat is nu eigenlijk een jaar uitloop op een heel mensenleven? De burn-out is een heel goede levensles voor me geweest. Ik ben nu 24 en ik heb al dingen geleerd over mezelf waar ik de rest van mijn leven baat bij ga hebben. Hopelijk kan mijn verhaal ervoor zorgen dat studenten niet in dezelfde valkuilen stappen als ik. Je hoeft niet alles tegelijk te doen, en het hoeft niet allemaal perfect. Je bent op de universiteit om te leren. Vooral over jezelf.’